Choroba pracownika i nieobecności chorobowe w świadectwie pracy

W trakcie przebiegu zatrudnienia pracownika może się zdarzyć sytuacja, w której będzie o niezdolny do pracy z powodu choroby (otrzyma od lekarza tzw. zwolnienie lekarskie). Dla pracodawcy to istotny fakt – za czas tej nieobecności chorobowej pracownik ma prawo do wynagrodzenia chorobowego albo zasiłku chorobowego, należy ją odpowiednio wykazać w ewidencji czasu pracy, a także – już po rozwiązaniu stosunku pracy – w świadectwie pracy.

W praktyce zwolnienia lekarskie pracowników w świadectwie pracy wykazuje się niejako dwa razy. Wszystko tu jednak zależy od tego, czy za okres tego zwolnienia lekarskiego pracownik miał wypłacane wynagrodzenie chorobowe, czy zasiłek chorobowy. Jeśli to zwolnienie lekarskie mieści się jeszcze w limicie 33 (14 dla pracowników po ukończeniu 50 roku życia) dni w trakcie roku kalendarzowego, to za okres tego zwolnienia lekarskiego pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia chorobowego (o ile nie zostało ono spowodowane wypadkiem przy pracy, po którym zawsze pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego. Natomiast za okresy zwolnień lekarskich po upływie 33 dni (14 dni) niezdolności do pracy w trakcie roku kalendarzowego pracownik ma prawo (z pewnymi wyjątkami, o których mowa w tzw. ustawie zasiłkowej) do zasiłku chorobowego. Obydwa te okresy należy wykazać w świadectwie pracy – okres wynagrodzeniem chorobowym niejako dwa razy, a zasiłkiem raz (jako tzw. okres nieskładkowy).

Choroba pracownika i nieobecności chorobowe w świadectwie pracy – wynagrodzenie chorobowe

W treści świadectwa pracy, w ust. 6 pkt 8 wykazuje się liczbę dni zwolnienia lekarskiego, za które pracownik otrzymał wynagrodzenie chorobowe. Co istotne – nie wykazuje się tu okres zwolnienia lekarskiego „od do”, ale jedynie liczbę dni. Przykładowo, jeśli pracownik został zatrudniony z dniem 1 lipca 2018 roku, a następnie stosunek pracy rozwiązał się w dniu 31 października 2018 roku, przy czym w okresie od 1 do 10 sierpnia (10 dni, zwolnienie lekarskie obejmuje również weekendy) pracownik przebywał na zwolnieniu lekarskim z prawem do wynagrodzenia chorobowego. Poprzednia umowa o pracę tego pracownika zakończyła się w dniu 12 czerwca, a więc nie obejmuje go tzw. okres wyczekiwania i prawo do wynagrodzenia chorobowego nabywa za wszystkie 10 dni choroby. W ust. 6 pkt 8 świadectwa pracy należy zatem wskazać 10 dni. To samo zwolnienie lekarskie należy również wykazać w ust. 6 pkt 13 świadectwa pracy jako tzw. okres nieskładkowy (okres, za który nie nalicza się składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, co ma znaczenie przy ustalaniu emerytury dla pracownika w przyszłości). Tutaj, w tym ust. 6 pkt 13 świadectwa pracy wskazuje się już nie ilość dni, ale okres „od do”.

Jeśli za okres zwolnienia lekarskiego pracownik ma prawo do wynagrodzenia chorobowego oraz zasiłku chorobowego, (w trakcie tego zwolnienia upływają 33 albo 4 dni choroby i pracownik „wpada” w zasiłek), liczbę dni z wynagrodzeniem chorobowym wskazuje się w ust. 6 pkt 8 świadectwa pracy, natomiast cały okres zwolnienia lekarskiego (zarówno z prawem do wynagrodzenia chorobowego, jak i zasiłku chorobowego), w ust. 6 pkt 13 świadectwa pracy.

Wskazywanie ilości dni z wynagrodzeniem chorobowym w ust. 6 pkt 8 świadectwa pracy ma bardzo duże znaczenie. Te 33 dni (albo 14 dla pracowników po 50 roku życia) z wynagrodzeniem chorobowym dotyczy bowiem roku kalendarzowego, niezależnie od ilości zakładów pracy, w których w tym roku pracował pracownik. Nowy pracodawca musi zatem wiedzieć, ile dni z tej puli 33 (14) pracownik już „wykorzystał.