Wprowadzenie przez pracodawcę w zakładzie pracy systemu ruchomego czasu pracy polega na wyznaczeniu przedziału godzinowego (np. w godzinach pomiędzy 7.00 a 9.00), w którym pracownicy rozpoczynają swoją dniówkę pracowniczą o wybranej z tego przedziału godzinie, a następnie pracują zgodnie z ustalonym w tym dniu harmonogramem czasu pracy, np. 8 godzin. W praktyce, jeśli pracownik ma w danym dniu do przepracowania np. 8 godzin, a przychodzi do pracy na godzinę 7.00, to co do zasady jego dniówka pracownicza trwa do godziny 15.00, natomiast jeśli swoją pracę rozpocznie o godzinie 8.30, to jego dniówka pracownicza kończy się o godzinie 16.30. Takie rozwiązanie jest wygodne dla pracowników, mogą oni bowiem w miarę swobodnie i elastycznie kształtować godziny rozpoczęcia i zakończenia swojej pracy.
Ruchomy czas pracy a nadgodziny
Jeśli warunki pracy oraz interes pracodawcy na to pozwalają, wprowadzenie ruchomego czasu pracy jest wygodne zarówno dla pracowników, jak i samego pracodawcy. Zdarzają się w praktyce przypadki, w których pracodawcy wprowadzają sztywne godziny pracy, np. od 8.00 do 16.00, przy czym dopuszczają pewną swobodę i niejako przymykają oko na sytuacje, w których pracownik co prawda do pracy się spóźni, ale przepracuje te wymagane grafikiem np. 8 godzin. Takie rozwiązanie nieformalne, be formalnego wprowadzenia systemu ruchomego czasu pracy, bywa jednak niebezpieczne. Przede wszystkim zwrócić należy tu uwagę na dobę pracowniczą. Jeśli pracownik, zatrudniony w podstawowym systemie czasu pracy i pracujący w sztywnych godzinach przyjdzie np. w poniedziałek do pracy na godzinę 9.00 i przepracuje do 17.00, a we wtorek przyjdzie na godzinę 7.00 i będzie pracował do 15.00, to oznacza to, że pracownik rozpoczął pracę po raz drugi w tej samej dobie pracowniczej. Rozpoczęta o godzinie 9.0 w poniedziałek doba pracownicza kończy się bowiem o godzinie 9.00 we wtorek, a w tym dniu pracownik jest już w pracy od 7.00, a więc po raz drugi w tej samej dobie pracowniczej rozpoczyna pracę, a tym samym w tej dobie przepracuje nie 8 godzin, a 10 godzin. Dla pracodawcy tego typu sytuacje mogą być potencjalnie niebezpieczne i skutkować sankcjami, nałożonymi przez Inspekcję Pracy w razie kontroli oraz koniecznością wypłaty dodatków za pracę w godzinach nadliczbowych.
Od tego typu problemów pracodawca może się uwolnić, wprowadzając właśnie system ruchomego czasu pracy. W systemie takim rozpoczęcie pracy dwa razy w tej samej dobie nie jest uważane za pracę w godzinach nadliczbowych. Jeśli pracodawca wprowadza system ruchomego czasu pracy i oznacza widełki godzinowe, w których pracownicy mają rozpoczynać swoje dniówki pracownicze, to w takiej sytuacji pracownik sam decyduje, o której godzinie rozpocznie pracę i o której godzinie ją zakończy, byle przepracował obowiązujący go w danym dniu wymiar.
System ruchomego czasu pracy wprowadza pracodawca w porozumieniu ze związkami zakładowymi i wdraża go np. w układzie zbiorowym pracy lub porozumieniu, zawartym ze związkami zakładowymi. Jeśli w zakładzie pracy natomiast związków zawodowych nie ma, ruchomy czas pracy wdraża się w porozumieniu z przedstawicielami pracowników. Takie porozumienie nie jest wymagane, jeśli ruchomy czas pracy pracodawca wdraża na wniosek pracownika, który chciałby mieć elastyczne godziny pracy. Warto dopełnić w tym zakresie wszelkich formalności – jeśli ruchomy system czasu pracy zostanie wdrożony z pominięciem procedury, rozpoczęta dwa razy w tej samej dobie pracowniczej praca może zostać uznana za pracę w godzinach nadliczbowych.
Interesuje Cię ta tematyka, czy też w ogóle kadry i płace? Jeśli tak, skorzystaj z naszych szkoleń kadrowych i płacowych. W swojej ofercie posiadamy szkolenia w różnych formach, wszystkie w 100% przez internet. Uczysz się bez wychodzenia z domu i tracenia czasu na dojazdy – czytasz albo słuchasz, jak Ci wygodniej. Zapoznaj się z naszą ofertą szkoleniową – kurs kadr i płac online albo kurs kadr przez internet z zaświadczeniem MEN. Prostota obsługi, wygoda korzystania i wartościowe certyfikaty i zaświadczenia MEN.
