Odprawa emerytalno – rentowa. Komu się należy i jak się liczy odprawę emerytalno – rentową?

Komu przysługuje odprawa emerytalno-rentowa i w jakiej wysokości?

Stosownie do przepisu art. 92(1) §1 kodeksu pracy pracownikowi spełniającemu warunki uprawniające do renty z tytułu niezdolności do pracy lub emerytury, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę lub emeryturę, przysługuje odprawa pieniężna w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia. Jednocześnie stosownie do §2 powołanego przepisu, jeśli pracownik otrzymał już taką odprawę, to kolejna mu już nie przysługuje. Przykładowo jeśli pracownik w związku z przejściem na emeryturę otrzymał odprawę emerytalną, a następnie podjął zatrudnienie, to w związku z rozwiązaniem tego stosunku pracy (w czasie pobierania emerytury) kolejna odprawa emerytalno – rentowa pracownikowi nie przysługuje.

Nieco inny przepis reguluje kwestę odprawy emerytalno – rentowej pracowników samorządowych. Kwestię świadczeń ze stosunku pracy pracowników samorządowych reguluje ustawa o pracownikach samorządowych oraz rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 marca 2009 roku w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych. Stosownie do art. 36 ust. 2 powołanej ustawy o pracownikach samorządowych, pracownikowi samorządowemu w związku z przejściem na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy przysługuje odprawa, wypłacana jednorazowo. Wynosi ona (zgodnie z art. 38 ust. 3 powołanej ustawy) dwumiesięczne wynagrodzenie po 10 latach pracy, trzymiesięczne wynagrodzenie po 15 latach pracy oraz sześciomiesięczne wynagrodzenie po 20 latach pracy.

Wysokość odprawy ustala się według zasad, obowiązujących przy naliczaniu ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, a sam sposób ustalania ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy określa z kolei rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 roku w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop. Stosownie do przepisów powołanego rozporządzenia, jeśli pracownik ma tylko stałe składniki wynagrodzenia, do ustalenia wysokości ekwiwalentu (a więc również i wysokości odprawy emerytalno – rentowej) bierze się pod uwagę składniki wynagrodzenia należne w miesiącu nabycia prawa do ekwiwalentu (odprawy emerytalno – rentowej). Z kolei jeśli pracownik ma również zmienne składniki wynagrodzenia (premie, prowizje, nadgodziny, dodatek za pracę w porze nocnej itp.), to bierze się je do wyliczeń w wysokości średniej z 3 miesięcy poprzedzających miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu (odprawy emerytalno – rentowej).

W przypadku pracowników samorządowych terminem nabycia prawa do odprawy emerytalno – rentowej jest dzień ustania stosunku pracy. Wynika to z §9 rozporządzenia w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych.

Przykład wyliczenia odprawy emerytalno – rentowej

Pracownik odszedł z zakładu pracy z dniem 31 sierpnia (w tym dniu rozwiązano z pracownikiem stosunek pracy. Na wynagrodzenie pracownika składało się wynagrodzenie zasadnicze w kwocie 3650 zł, dodatek stażowy 20% z wynagrodzenia zasadniczego, czyli 730 zł oraz premia, która w maju wyniosła 380 zł, w czerwcu 330 zł, a w lipcu 420 zł.

Odprawa emerytalno rentowa w wysokości dwumiesięcznego wynagrodzenia (ze względu na staż pracy właśnie taka należy się pracownikowi wyniesie zatem:

3650 zł + 730 zł + (380+330+420)/3 = 4756,67 zł

SPD SZKOLENIA - wszelkie prawa zastrzeżone 2024